كارشناس فلسفه و كلام اسلامی
عبدالحسین خسروپناه در بهمن ماه 1345 شمسی مصادف با شب بیست و هفتم ماه مبارك رمضان در شهرستان دزفول، چشم به جهان طبیعت گشود. دروس حوزوی را در كنار دروس متوسطه (رشته تجربی) در سال 1362 آغاز كرد و به مدت شش سال در سال 1368شمسی در مقطع سطح سوم حوزه علمیه فارغ التحصیل شد.
وی، علاوه بر دروس متعارف حوزه علمیه قم، كتاب‌های دیگر ادبی و فقهی و اصولی و فلسفی از جمله شرح نظام، شرح مطول، شرایع الاسلام، حلقات شهید صدر، قوانین و فلسفتنا را در مدرسه‌های علمیه آیت الله معزی و آیت الله نبوی و آیت الله قاضی در شهرستان دزفول و نیز تابستان‌ها در حوزه‌های علمیه طزرجان یزد و قم فرا گرفت و از محضر استادان برجسته حوزه‌های علمیه، همچون: آیات مكرم آقایان حاج شیخ محمدكاظم مدرسیان، حاج سید مجدالدین قاضی دزفولی، حاج شیخ مدرس افغانی، حاج شیخ وجدانی، حاج شیخ كاظم تدین نژاد، حاج شیخ كاظم سبط الشیخ و حاج شیخ محسن اراكی بهره فراوان برد.
این دوره از تحصیل به جهت انس با جوانان مخلص و همراهی با شهدای دوران هشت ساله دفاع مقدس از بهترین دوران عمرش به شمار می‌رود. وی علاوه بر فعالیت تبلیغی در دوران دفاع مقدس، در عملیات‌های رمضان، محرم، كوشك، بدر، والفجر هشت، كربلای پنج و والفجر ده، به عنوان تك تیرانداز و دیدبان شركت نمود و چندین بار با موج انفجار و مصدومیت شیمیایی، راهی بیمارستان شد.
وی در سال 1368 دروس خارج فقه و اصول را در حوزه علمیه قم آغاز كرد و دوازده سال از محضر استادانی همچون حضرات: آیت الله العظمی وحید خراسانی، آیت الله العظمی فاضل لنكرانی، آیت الله العظمی جعفر سبحانی، آیت الله العظمی ناصر مكارم شیرازی در حوزة علمیه قم، بهره برد. تحصیل دروس تخصصی كلام اسلامی را در كنار دروس خارج فقه و اصول در سال 1370 شمسی آغاز كرده و در سال 1374 در مقطع دكترای كلام اسلامی با رتبه اول از مؤسسه امام صادق (علیه‌السلام) فارغ التحصیل شد و پایان نامه خود را با عنوان انتظارات بشر از دین به اتمام رساند.
تحصیل تفسیر قرآن و فلسفه و عرفان و بهره‌مندی از محضر استادانی همچون، آیت‌الله تدیننژاد، آیت‌الله حسنزاده آملی، آیت‌الله جوادی آملی، آیت‌الله مصباح یزدی، آیت‌الله سبحانی و آیت‌الله انصاری شیرازی، یكی دیگر از بخش‌های تحصیلی او به شمار می‌آید كه از سال 1364شمسی تا سال 1385 ادامه داشته است.
ایشان از سال 1370 شمسی در كنار تحصیل به فعالیت پژوهشی فردی و جمعی اشتغال ورزیده و مدیریت‌های پژوهشی و اجرایی خُرد و كلان داشته است.
یكی از توفیقات الهی ایشان، زمینه تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی از سال 1362 شمسی در كنار تحصیل بوده است كه تا كنون در مدارس علمیه دزفول و قم و مؤسسه امام صادق و مؤسسه امام خمینی و جامعه الزهراء به تدریس ادبیات، فقه، اصول، فلسفه و كلام اشتغال علمی داشته و نیز از سال 1365 در تربیت معلم دزفول و دانشگاه‌های شهید چمران اهواز، شهید بهشتی و علوم پزشكی شهید بهشتی، علامه طباطبایی، تربیت مدرس، دانشگاه تهران، دانشگاه علوم اسلامی رضوی مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد و مؤسسه پژوهشی حكمت و فلسفه ایران به تدریس دروس فلسفی و كلامی پرداخته است و توانسته همه كتاب‌های متعارف حوزه علمیه، از جامع‌المقدمات تا كفایه و همچنین از بدایه الحكمه تا الشواهد الربوبیه و اسفار اربعه را در حوزه‌های علمیه و دانشگاه‌های كشور تدریس كند.
وی موفق شد از سال 1374 تا كنون، در كنگرهها و همایشهای علمی داخلی و بین المللی شركت جسته و مقالات دارای امتیاز خود را قرائت كند. او در كشورهای عربستان، انگلستان، عراق، امارات، قطر، چین، روسیه، تركیه، گرجستان، مالزی، پاكستان، هندوستان، لبنان و سوریه سخنرانی‌های متعدد داشته است.
وی در حال حاضر با رتبه دانشیاری به فعالیت‌های پژوهشی و آموزشی و تبلیغی در ایران و سایر كشورها اشتغال دارد و با شركت در نشست‌های علمی با دانشوران دانشگاهی و حوزوی، در راستای تحول علوم انسانی گام بر می‌دارد و ده‌ها استاد دانشگاه و حوزه با نظارت وی، به تحقیق پیرامون نقد نظریه‌های علوم انسانی غربی و تولید نظریه‌های علوم انسانی اسلامی مشغول هستند.